WEELDE RESIDENTS
MIEN SAN
Strafrecht, arbeidsrecht, sociaal zekerheidsrecht – Mien kent als voormalig jurist zo’n beetje alle wetboeken uit haar hoofd. Maar als dj Mien San draait gelden er geen wetten. Wat er gaat gebeuren, hangt van haar bui af: “Je kleedt je toch ook niet iedere dag hetzelfde? Soms ga je kleurrijk, soms volledig in het zwart.” Wel kun je tijdens een set vaak rekenen op acid en andere elektronische muziek met (Noord-) Afrikaanse invloeden: net zo opzwepend als zij zelf is. Haar drijfveer in alles wat ze doet? Een steentje bijdragen aan een mooiere samenleving.
​
“Rond 2015 kocht ik mijn eigen dj-setje. Op eigen initiatief begon ik op huisfeestjes te draaien. Eerst nog veel r&b, maar later toen ik meer zelfvertrouwen kreeg heb ik de stap richting Arabische muziek gemaakt. Die liefde ontstond op jonge leeftijd al, toen ik op muziek van de Egyptische volkszanger Hakim in de woonkamer stond te dansen. Maar ik beperk me niet tot Arabisch. Invloeden gaan van Midden-Oosten tot Zuid-Afrika. Dus ook African Tribe, African Techno en Afrohouse.”
​
Graag alles in de muzikale blender dus. Wat haar betreft mag er veel meer vermenging plaatsvinden in het Rotterdamse uitgaansklimaat - ook qua publiek: “Verschillende subculturen zijn te veel gescheiden van elkaar. Je weet precies welke groep naar welke clubs gaat – dat is zo zichtbaar. Dat komt de veiligheid ook niet ten goede.” En Mien kan het weten, want naast fervent clubber is ze inmiddels veelgevraagd dj. Ook de festivals zien haar graag: het zou de zomer worden van Milkshake Festival en Blijdorp festival, maar COVID gooide roet in het eten: “Mijn droom is wel om dat straks dubbel en dwars in te halen.”
​
En met haar aanstekelijke en beweeglijke sessies lijkt een volle festivalkalender niet meer dan logisch. Haar handelsmerk is dat ze net zo intens losgaat als het publiek: “Ik wil een verhaal vertellen, niet alleen met muziek, maar ook met mijn emoties. Dat gaat voor mij hand in hand met dansen. Als ik niet dans, hoe kan ik dan verwachten dat mijn publiek zin krijgt om te bewegen? Beweeg ik niet, dan is er iets niet goed met mij.”
EMME DYKEHAUS
Als escapist de werkelijkheid ontvluchten, en er werkelijk sterker uitkomen. Emme zocht in zijn middelbareschooltijd naar een groepsgevoel, naar een kliekje om bij te horen. Op internet gingen vele deuren open. Hij vond er een community én dook online in alle verschillende muziekstromingen. Beiden blijken bepalend voor de (muzikale)-identiteitsvorming van DJ Dykehouse. “Ik hou van 4 to 4, maar dan met a little bit more.” Dit is de 22-jarige Emme, grafisch vormgever van o.a. KLAUW-magazine en onze Zandbar resident.
Voor hij de ‘online plattenbakken’ ontdekte, struikelde hij al over cassettebandjes en vinylplaten in zijn ouderlijk huis. “Mijn vader is niet alleen liefhebber maar echt een verzamelaar; ons hele huis stond vol. Hij had echt alles. Later kreeg hij zelfs een eigen recordstore in Beverwijk. Toen ik eenmaal mijn weg naar metal had gevonden, vond ik zijn new wave maar soft. Sowieso haal ik nog altijd mijn inspiratie uit harde muziek, techno vind ik al snel saai worden. Het mag heus melodieus zijn en typische breaks bevatten, maar ik hou meer van speelse sets. Als ik draai vind ik het vermakelijk wanneer de crowd van mijn eigen generatie is. Soms stop ik 00’s samples in een nieuw jasje – dan voelen ze eerst die nostalgie, maar vervolgens neemt het muzikaal een andere verrassende wending.” Het is voor hem belangrijk om veel queer-artiesten terug te laten komen in sets. “Ik vind het fijn als mijn geld uitgaat naar iemand van mijn eigen community.”
​
Emme heeft nog een aantal verborgen talenten. Zo heeft hij ijzersterke tenen – “Ik kan er alles mee oppakken” – en maakt hij goede Hollandaise-saus. Volgens hem is laatstgenoemde geen eenvoudige taak: “Het is echt zo’n Masterchef-techniek. Je moet de boter laten smelten, schuim eraf scheppen, de melkvetten er af halen en zorgen dat het geheel niet gaat schiften.”
​
Zeker is dat hij als artiest-zijnde niet van plan is om te ‘schiften’: “Dj’s als ik zie je niet vaak in de mainstream, mijn droom is om die mainstream te veranderen en daarin door te breken. Toen ik eens bij Spielraum draaide, was het bij de mainstage rustiger dan bij mijn set. Dat vind ik vet om te zien, dat experimentele muziek ook steeds meer naar de voorgrond treedt.”
MARIE
Ze mag dan wel een stier zijn, direct in de aanval schieten doet ze niet: Marie’s sets hebben altijd een aangename opbouw. Voor deze 31-jarige is het de ultieme uitlaatklep: “Taal vind ik maar ingewikkeld. Muziek spreekt voor mij.” Kom vrijdag naar de Zandbar en laat je verrassen door dromerige ambient met sunny tunes, bass-heavy electro of regelrechte house. Alles kan, alles mag.
Ooit was Marielle een typisch indie bandjes-meisje. Uit nostalgie wil ze nog wel eens naar The Smiths luisteren, maar tegenwoordig zijn het de producties van Rosa Terenzi en sets van Donato Dozzy die de gevoelige snaar raken. “Donato Dozzy neemt je echt mee op een trip. Van begin tot eind heeft hij een mooie selectie aan tracks, en hij mixt het zo dat je het niet eens door hebt dat je alweer in een nieuw nummer zit. Alles van zijn label vind ik vet.”
Een clubber kun je haar zeker noemen, maar in Rotterdam mist ze wel een beetje de vunzige keldertjes voor haar grootste hobby: dansen. “Dansen werkt zo therapeutisch. Als de zaal nog half ongemakkelijk los moet komen, ga ik er al voor. Gewoon ogen dicht en gaan, zodat je echt op kunt gaan in de muziek.”
Als boekhouder voor creatieve freelancers heeft ze een perfectionistische inslag. “Ook als dj komt dat goed van pas. Ik wil altijd alles goed doen en ga heel systematisch te werk. Niets is ooit af, het moet gewoon goed zijn.”
En goed is het. Een van de grootste complimenten die ze ooit kreeg: ‘Je had me van het begin tot het eind’. Zodra ze zich achter de dj-booth nestelt, gaat het boek open van zowel vrolijke als verdrietige gebeurtenissen uit haar leven: “Vooral mijn live-sets zijn een échte weerspiegeling van hoe ik me voel. Toen ik eens live-set had terwijl mijn moeder net was overleden, had ik zonder het doorhad heel haar verhaal verteld. Toen ik het terugluisterde, ervaarde ik dat intens.”
Met een uitgebrachte track op zak heeft ze nog veel meer ambities. Dat album moet snel komen, en een recordlabel om bij aan te sluiten volgt hopelijk net zo vlot.
SEJA
Vrijdag opent Vera als dj Seja bij Zandbar Dancing. De Utrechtse smelt geluiden uit de dark italo, synthwave en Belgische new beat samen. ‘Disco voor boze mensen’, zoals ze dat zelf noemt, vol met diepe bassen en duistere synths.
Naast het dj’en en haar werk voor poppodium EKKO maakt zij zichzelf hard voor de nacht: “In het nachtleven vindt een kruisbestuiving plaats tussen creatieve disciplines. Het is dé plek waar je de tijd kan vergeten. De nacht houdt de stad jong en levendig. Het wordt de hoogste tijd dat wordt onderkend dat nachtcultuur ook gewoon cultuur is.”
Volgens haar is het dan ook zaak dat de clubs- en festivals beter samenwerken met de overheid. “Op gemeenteniveau moet er iemand zitten die een hart heeft voor de clubcultuur. Een persoon met de juiste kennis, die begrijpt dat die verbinding waardevol is.” Volgens haar wordt er vanuit de gemeente veel te vaak enkel gefocust op mogelijke onveilige factoren. “Ik nodig ze bij deze van harte uit om eens langs te komen.”
​
Een ander belangrijk aspect van de nacht is zelfontplooiing en talentontwikkeling van jongeren. Het belang daarvan kan zij onderstrepen: als jonge medewerker bij EKKO kreeg zij van een collega de kans om te leren draaien. “Daar begon ik met disco en house. Inmiddels ben ik wat donkerder gaan draaien. Inspiratie kreeg ik in de Paloma Bar Club in Berlijn, toen ik Paula Tape zag draaien dacht ik “Wat zij doet, dat wil ik ook.”
Of Berlijn nog steeds dé plek is voor de nacht, betwijfelt ze. “Ik vind Berlijn inmiddels een beetje overtrokken. Hoe meer ik daar kwam, hoe meer het nep begon te voelen met hun gehypet deurbeleid.”
Zelf houdt ze Belgische scene nauwlettend in de gaten: “De newbeat die ik draai is ook afkomstig uit België, dat was een ding in de jaren ’80. Nu nog steeds ben ik groot fan wat er in de underground van Brussel gebeurt. En ik zag er Alfred Anders op Horst Arts & Music Festival, alles wat hij draait vind ik tof. Hij is ook eigenaar van Crevette Records.”
Voor haar platenkeuze duikt ze diep in platenzaken met genres die bij haar passen, zoals Pinkman Records. “Ik vind het mooi als ik de luisteraars van mijn set zie Shazammen, nieuwsgierig naar welke platen ik draai. En als ze de energie voelen. Zelf heb ik die energie in tijden van corona zo gemist.”
Kom vrijdag om 18:00 naar de Zandbar om Seja live in actie te zien.
.jpeg)
SANNEKE KLEINGELD
Een verzamelaar van chaos, dat is Sanneke Kleingeld. Deze kunstcollage-maker draait a.s. vrijdag in de Zandbar met Weelde Residents. Zowel in de kunst als achter de booth creëert ze surrealistische werelden die grenzen van fantasie doorbreken.
​
Sanneke studeerde fotografie aan de Willem de Koning academie, maar de objectieven werden al gauw vervangen voor kunstcollages en sculpturen. “Het allerleukst vind ik om dingen bij elkaar te brengen. Ik haal boeken uit de kringloop, leg foto’s naast elkaar en zie of daar mooie nieuwe dingen uit kunnen ontstaan.”
​
De wereld der collages is vergelijkbaar met die van haar dj-sets. In beide passies past ze knip- en plakwerk toe en volgt de uitdaging om er één geheel van te maken.
“Mijn sets zijn eigenlijk ook collages, met veel verschillende stijlen. Ik heb mijn fases. Eens combineerde ik drum & bass veel met hiphop, maar dat draai ik helemaal niet meer. Nu heeft krautrock het overgenomen. Bij een mixtape ga ik verhalend te werk, met spraakfragmenten uit interviews. “
​
Luister maar eens naar een mixtape van Sanneke en hoor zelf welke wanorde ze daar creëert. Avant garde kan het startpunt zijn, maar waar je eindigt is de vraag. Een sample van een Franse componist of een Duitse postpunk band? Kan allemaal.
Wellicht een onbekende discoplaat van folkrock-zanger Cat Stevens. Maakt hij disco dan? Precies. Kleingeld zoekt de verrassende tracks voor je uit.
​
“Voor een feestje ga ik wat harder, met o.a. breakbeat. Dynamisch blijft het sowieso. Inderdaad, met veel nummers die minder bekend zijn. Niet per se om heel obscuur te zijn hoor, meer om te verrassen en met uiteraard ruimte voor een herkenbare track zo nu en dan.”
Ga haar checken vrijdag, want je weet maar nooit wanneer ze haar droom waarmaakt: verhuizen naar Brussel: “Zo’n mooie stad, met veel cultuur.” Voorlopig kun je deze creatieve dame gewoon in haar vertrouwde Zandbar vinden. Kom vroeg, want ze opent van 18:00-20:00
OG KARIN
Overdag is zij strategie consultant en adviseert ze bedrijven met een groene missie hoe zij kunnen verduurzamen. Wanneer de nacht valt, heeft zij als dj haar eigen artistieke roeping: het publiek te verbinden, in het moment te laten leven en te helpen ontsnappen aan de day-to-day zaken. Dit is Karin, of ook wel O.G. Karin.
De 30-jarige heeft vanuit haar functie genoeg tips voor het verduurzamen van de cultuur- en evenementensector. “Bij duurzaamheid denken de meeste mensen aan de impact op het klimaat. Maar duurzaamheid is veel breder dan dat. Vaak worden de sociale aspecten over het hoofd gezien. Onderwerpen zoals diversiteit, inclusiviteit, maar ook veiligheid van zowel bezoekers als je eigen werknemers vallen hieronder. Natuurlijk valt er op klimaatvlak ook nog veel terrein te winnen. Denk hierbij aan het inkopen van groene energie, het faciliteren van circulariteit en het verminderen van afval door hergebruik. Lokaal sourcen kan ook interessant zijn, naast het feit dat je de lokale economie en creativiteit stimuleert zorg je ook nog voor minder uitstoot. Denk hierbij aan alle vliegreizen die dj's maken.”
Zelf draait Karin onder de naam OG Karin ook regelmatig, maar zoekt het dan dichter bij huis: afgelopen weekend liet ze haar experimentele klanken nog horen tijdens Unmute Us en als Weelde resident is zij kind aan huis bij Weelde. Vanuit een kantoorbaan naar de vierde versnelling op de dansvloer dus - maar gelukkig kan Karin moeiteloos schakelen. Sterker nog, K. staat bekend om haar bliksemsnelle reflexen, die ze naar eigen zeggen noodgedwongen heeft ontwikkeld door haar onhandige karakter: “Ik laat regelmatig van alles vallen, maar pak het dan ook direct weer op. Misschien komt dat omdat ik een pro was in Guitar Hero.”
Ook wat genres in haar sets betreft staat schakelen centraal. Aan scheidslijnen tussen genres doet ze liever niet: “Ik selecteer tracks die mij het gevoel geven om te bewegen of om weg te dromen. Diezelfde energie kan ik halen uit een classic house plaat maar ook uit een drum & bass of dancehall plaat. Als ik toch een paar favoriete genres moet noemen zijn het breaks, electro, trance, house, techno en jersey.”
Het hart van deze Rotterdamse klopt dan ook sneller bij dj’s die staan voor diversiteit: “Inspiratie krijg ik van de manier waarop mensen hun sets in elkaar zetten. Dus als zij totaal niet gebonden zijn aan één genre en er toch een passend geheel van kunnen maken. Het gaat vaak om een bepaald gevoel dat een nummer oproept.”
Het gevoel bij een nachtje met OG Karin? Lastig uit te leggen: ze draait doorgaans speels, met misleidende maar herkenbare geluiden. Donkere synths wisselen af met trippy klanken. Hoe dan ook is het altijd een verrassing en lijkt het erop dat ze ook binnen haar artistieke milieu voor een duurzaam resultaat gaat.
STEVIE
Een onuitwisbare indruk achterlaten met plaatjes: het is haar als tattoo-artiest, graffiti-fanaat én dj op het lijf geschreven. Dit is de 33-jarige Natasha, ook wel dj Stevie achter de draaitafels; al vindt ze ‘dj’ zelf altijd wat pretentieus klinken. Liefhebbers van melodieuze techno kunnen in ieder geval hun hart ophalen bij een Stevie-sessie: “Ik hou meer van gevoel dan van raggen. Met warme klanken en ritmische kicks probeer ik een verhaal te vertellen.”
Voor ze zich in Rotterdam vestigt als resident van Weelde en Operator, groeide zij op in Brabant als ‘typische muzieknerd’:
“Mijn opvoeding was heel muzikaal, met house en dance van mijn vaders kant, en soul van mijn moeders kant. Wat ik grijs draaide als tiener? Limp Bizkit – ‘Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water’. Gekocht voor 20 gulden met een poster erbij, ik kan dat hele album nog meeblèren. Ik was een echte alto, met spike-armbanden en bandshirts. Ook de Daft Punk cd’s ‘Homework’ en ‘Discovery’ stonden op repeat. Gewoon zó ontzettend goed, meer dan twintig jaar later hoor je dat veel muziek van nu hiervan heeft geleerd. Het blijft mij eindeloos inspireren.”
Later ontstond haar grote liefde voor techno en de passie voor het draaien - het liefst met vinyl. De allereerste plaat die ze op vinyl kocht was de Bodin - 'Zabawa' ep, volgens haar “een aanrader, vol met gekke electro vibes”.
Een gevarieerde muzieksmaak dus, en niet zo verwonderlijk dat we bij het vragen naar top 3 acts voor de ideale festival line-up, een net zo gevarieerd antwoord krijgen:
“Allereerst de Rotterdamse techno dj Stranger. Lekker beuken. Hij is een goede producer met veel kennis en brede smaak, en dat hoor je terug in zijn sets. Hij vindt het ook vet om te draaien, dat straalt hij uit naar zijn publiek. Daarnaast postpunkband Fontaines DC. Beetje ruig, beetje lief, goede teksten. Rauwe en eerlijke muziek geïnspireerd door de counterculture in Dublin. En dan als laatst een stage voor mijn vrienden.. Ik ken zoveel getalenteerde lieve mensen dat ik niet kan kiezen, Steezy, Kessler, Kries, Jason, Brintex, Mata Disk, Acidic Male, Arrocha en zo voorts.
Kiezen uit haar twee artistieke talenten, dj’en en tatoeëren, kan ze niet: “Deze twee werelden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, de culturen eromheen, de passie die men ervoor voelt, de concentratie en nauwkeurigheid die je ervoor nodig hebt.”
In de keuken heeft Natasha nóg een geheim talent: haar onovertroffen lasagne. “Je moet er liefde in stoppen. En heel veel kaas.” Volg haar via haar Instagram om een kijkje te nemen naar haar tattoos, of om te zien of ze wellicht overtuigd kan worden het recept van haar lasagne te delen.
SHAHMARAN
Arjin is 22 lentes jong en nu al zo’n inspirerende persoonlijkheid die je in de gaten wil houden. Je vindt hem regelmatig bij de Zandbar met zijn KLAUW-collectief ("mijn homebase en 'homospace'") en op willekeurige avonden achter de draaitafel als DJ Shahmaran. Oh, en als er tijd over is begeleidt deze tutor groepslessen sociologie op de Erasmus Universiteit.
Arjin heeft als dj-zijnde een duidelijke overtuiging: hij wilt eer geven aan de oorsprong, daar waar het allemaal begonnen is. “Veel genres zijn wit en hetero geworden. Ik zit daar niet altijd mee, maar tegelijkertijd denk ik dat veel mensen meer dissonantie ervaren als ze de geschiedenis kennen. Denk je bijvoorbeeld aan techno, denken veel mensen aan witte mannen op Ibiza. Terwijl de wortels toch echt Afro-Amerikaans zijn. Met betrekking tot dit soort onderwerpen heb ik zelf ook veel vragen en ik probeer te navigeren wat mijn rol daarin is, en hoe ik daar aan kan bijdragen.”
Geen verrassing dus, dat deze jonge dj heel goed gaat op het album van Tygapaw, ‘Get Free’. De schijf bevat een interessante mix van Detroit-techno met Jamaicaanse ritmes en belangrijker: volgens Arjin geeft het een prachtige blik op een toekomst die waardering geeft aan de roots van house en techno: zwart, latino en queer.
Zijn sets hebben daarnaast ook vooral de missie om je te laten bewegen: “Kort samengevat, hou ik van dansmuziek. Regelmatig doe ik aan lange breakdowns en build ups. Maar ik ben ook een snelle mixer, ik ben best ongeduldig wat dat betreft. ‘I like a track that packs a punch’.”
Een set waar hij zelf wild van werd is van dj Larasati: “Het was zo’n sicke set, er werd zowel experimenteel als emotioneel gedraaid en trance werd afgewisseld met popnummers waar ik vroeger naar luisterde, zoals Euphoria van Loreen.”
Zo’n stukje sentiment werkt altijd wel goed, en daarom kun je ook regelmatig vocals in zijn sets vinden: “De jaren ‘00 vind ik nog steeds interessant en daarom vind ik het leuk om hiphop artiesten als Azealia Banks erin te gooien. Zodra ik met mijn BPM boven de 140 ga zitten, en richting richting drum ‘n bass en snelle electro dwaal, knal ik daar vocals onder van dergelijke nummers die ik zelf chill vind.”
Een jong talent dus, dat met zijn eigen community KLAUW wil bijdragen aan exclusieve plekken voor queers: “Er is zo weinig op dit gebied in Rotterdam en Amsterdam. We kunnen een voorbeeld nemen aan Berlijn en Londen. Initiatieven zoals KLAUW zijn meer dan nodig voor queers om zich veilig te voelen. Voor niet queers: als je onze regels respecteert ben je welkom.” En wie weet, wordt zijn grootste droom dan vanzelf waarheid: een eigen KLAUW-festival.
KRISMIKA2
Kris (dj-naam Krismika 2), student algemene cultuurwetenschappen Erasmus Universiteit. Vrijdag 13 augustus draait ze tijdens Playin’ in the Sand met Weelde Residents in de Zandbar.
​
Kris is naast Weelde Resident ook stagiair programma & productie bij Weelde. Haar favoriete spot bij Weelde? Dat is de Zandbar, en zowel op het podium als op de dansvloer is haar gekke bessen limo of een Kumzits-cocktail altijd dichtbij. Zodra deze vrouw zich achter de draaitafels nestelt mag je een wedje leggen: staat vandaag zomerse italo of duistere electro op het menu? Niemand die het zeker weet, maar lekker wordt het zeker.
​
"Mijn dj-naam is mijn gebruikersnaam van vroeger, toen ik computerspelletjes speelde. Waarom Krismika2? Krismika2 is langer in de game geweest, van Krismika1 was ik het wachtwoord vergeten. Oh, en mijn kat heette Mika.
​
Anderhalf jaar geleden ben ik begonnen met draaien. Inderdaad – vanwege COVID heb ik nog niet echt kunnen oefenen in de clubs. Die ervaring wil ik graag opdoen om meer gevoel te krijgen met het inspelen op je publiek. Als ik thuis hang met vrienden en ga draaien zet ik toch al snel op wat ik zelf nice vind. En het is ook niet de ideale setting om een keiharde set te knallen.
​
Van welke muziek ik geïnspireerd raak? Ik ga veel verschillende kanten op. Toen ik mijn ontdekkingstocht startte waren het de indiebandjes en 80s new wave, maar vanaf mijn 14e ben ik de elektronische kant opgegaan: elektro, italo en breakbeat.
​
Mijn favoriete nummer kan per week veranderen, maar die draai ik dan ook een paar dagen helemaal plat. The Prodigy en Talking Heads kan ik eeuwig blijven luisteren zonder het zat te raken.
Een set waar ik zelf heel goed op ging was in Poing, toen de clubs even open waren: Gamma Intel. Ik vind hem sowieso heel sick draaien en dat in combinatie met eindelijk weer kunnen clubben maakte het zo’n vette set.
​
Waarom jullie vrijdag naar mijn set moeten komen kijken? Daarvoor ben ik wat bescheiden. Maar wellicht omdat dit de laatste kans is: volgende week verhuis ik voor vier maanden naar Praag. “
​
​
​